چهارشنبه سوري جشني ملي و فراگير است اما بعد از انقلاب آخوندها تلاش كردند آن را از بين ببرند.

چهارشنبه سوري جشني ملي و فراگير است اما بعد از انقلاب آخوندها تلاش كردند آن را از بين ببرند. جمع مردم، شادي و آتش چيزهايي بود كه آنها را مي ترساند. اما چهارشنبه سوري هيچگاه از اصلِ خود كه سوختن بدي و تباهي است جدا نشد. در دل سياه ترين ديكتاتوري تاريخ اين سرزمين، هر سال مثل مشعلي روشن ميشد و به سمت رزم و خروش و خيزش و برخاستن فرا ميخواند. عليرغم تكفير و سركوب و قوانين آخوندي، نه تنها اين رسم شيرين و خروشان از بين نرفته،بلكه از يك جشنِ نمادينِ باستاني، به جنگي تمام عيار عليه ظالم زمانه ي ما، آخوندهاي جنايتكار و اصل ولايت فقيه تبديل شده است.جنگي كه هر سال شعله هاش بالا و بالاتر ميگيرد تا ديوِ سياهي رو بسوزاند.